W piątek (20) Ministerstwo Rozwoju i Pomocy Społecznej, Rodziny i Walki z Głodem (MDS) przekazało ważne informacje. Według informacji Ministerstwa większość dzieci i młodzieży zarejestrowanych w Bolsa Família w 2005 r. nie figurowała już w jednolitym rejestrze w 2019 r.
Mówiąc szczegółowo, w 2005 r. 11,6 mln beneficjentów było w wieku od 7 do 16 lat. Przejdźmy szybko do roku 2019: około 7,45 miliona tych młodych ludzi opuściło CadÚnico, co daje łącznie 64,11 TP3T. Jednak w rejestrze nadal figurowało 2,37 mln z nich, a ich wiek wynosi obecnie od 21 do 30 lat.
Badanie „Mobilność społeczna w Brazylii: perspektywa pierwszego pokolenia Bolsa Família” doprowadziło do opracowania tych statystyk przy udziale: Instituto Mobilidade e Desenvolvimento Social (IMDS), Oppen Social, brazylijskiej szkoły ekonomii i finansów Fundação Getulio Vargas ( FGV-EPGE) i Università Bocconi.
Przeczytaj także: Płatność Bolsa Familia zostanie doręczona wcześniej w ten weekend; sprawdź beneficjentów.
„Postrzegamy to znaczące odejście od jednolitego rejestru jako ewolucję, w wyniku której poszczególne osoby nie są już potencjalnymi beneficjentami ani kandydatami do programów socjalnych” – wyjaśnił Valdemar Neto z FGV-EPGE.
Dane wskazują na ewolucję finansową tych młodych ludzi
Kiedy dana osoba pozostaje w CadÚnico, oznacza to, że jej dochód pozostaje stabilny. Jednak gdy dochód wzrasta, przekraczając kryteria, wielu rezygnuje z rejestracji.
Zatem analiza wskazuje na wzrost finansowy tych, którzy kiedyś byli młodzi w CadÚnico.
„Opublikowane dzisiaj informacje pokazują pozytywne perspektywy. Analizując młodzież z pierwszych rodzin Bolsa Família, zauważamy postęp społeczny. A Bolsa Família pobudziła gospodarki regionalne” – podkreślił Minister Wellington Dias.
Regionalne różnice w statystykach
Oprócz danych krajowych analiza zapewniła wiedzę regionalną. Ten szczegół zwrócił uwagę MDS, ostrzegając rząd o regionach o wolniejszym postępie.
Dla wyjaśnienia, w latach 2005–2019 CadÚnico w Brazylii opuściło 64,1% młodych ludzi. Występowały jednak różnice regionalne:
- Południe: -74%;
- Środkowy Zachód: -72%;
- Południowy wschód: -70%;
- Północ: -61%;
- Północny wschód: -58%.
W badaniu podkreślono również, że regiony o solidnych strukturach opieki zdrowotnej i edukacji mają większy potencjał w zakresie mobilności społecznej.
Wejście na rynek pracy
W badaniu zaobserwowano także integrację tych młodych ludzi w formalnym sektorze pracy. Korzystając z danych z rocznej listy informacji społecznych (RAIS) za lata 2015–2019, około 5,2 mln, czyli 44,7% z pierwotnej liczby, pojawiło się w RAIS co najmniej raz. Jednakże odsetek osób przepracowanych w RAIS od pięciu lat spadł do 14,4%.
Te pięć lat sugeruje dłuższą trwałość zatrudnienia, pokazując, że pomimo wejścia na rynek, wielu napotkało bariery w konsolidacji.
Różnice w płci, kolorze skóry i rasie w pracy
Osoby z regionów południowo-wschodnich i południowych przebywały w RAIS dłużej. Analizując płeć, w latach 2015–2019 w RAIS przez co najmniej trzy lata pracowało 34% mężczyzn, w porównaniu do 24% kobiet.
Podczas krzyżowania płci z kolorem/rasą 42% białych mężczyzn pozostawało na formalnym rynku przez trzy lata lub dłużej, w porównaniu do 23% czarnych kobiet.
Porównując czarnych mężczyzn i białe kobiety, obaj zarejestrowali 33%.
„Zaobserwowaliśmy znaczną mobilność. Osoby znajdujące się w bezbronnej sytuacji odczuły znaczący wpływ, ale musimy wyznaczyć kurs. Ustalenia wyznaczają kierunek naszych dalszych działań” – podsumował Valdemar Neto.
